A Christmas Friend; Santa in Disguise

A secret wish, a hidden name,

A festive game, a joyful aim.

A gift exchanged, a smile unseen,

A Christmas cheer, a winter's dream.

A theme, a price, a playful strife,

A stolen prize, a cherished life.

A bond renewed, a friendship's test,

A holiday cheer, a season's best.

At Christmas time, when lights shine bright,

We seek to spread some pure delight.

In secret, hearts begin to find

A friend to cherish, warm, and kind.

A name drawn from a hat or bowl,

A mystery that warms the soul.

A gift, a token, wrapped with care,

A gesture small, yet full of flair.

So let us gather, friends and kin,

And share the joy, the mirth within.

A gift of love, a heartfelt plea,

A merry Christmas, joyfully.

Poetic Reflections of a Crazy Soul

ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യ ക്രിസ്തുമസ് കേക്ക് ജനിച്ചത് തലശേരിയിലായിരുന്നു !!???

ക്രിസ്തുമസ് എന്ന് കേട്ടാൽ ആദ്യം മനസിലേക്ക് ഓടിയെത്തുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് കേക്ക്. ക്രിസ്തുമസ് ആഘോഷവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഒട്ടും ഒഴിച്ച് കൂടാനാവാത്ത ഒന്നുമാണ് ക്രിസ്തുമസ് കേക്ക്. ഇന്ത്യയിൽ ആദ്യമായി തദ്ദേശീയമായി കേക്ക് ഉണ്ടാക്കി വിറ്റഴിച്ചത് കേരളത്തിലായിരുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ !? 

ഇന്ത്യയിലേക്ക് കേക്ക് കടന്നു വരുന്നത് യൂറോപ്യൻ അധിനിവേശത്തിന്റെ കാലത്താണ്. കൊളോണിയൽ  കാലഘട്ടത്തിൽ ഇവിടെ തമ്പടിച്ച യൂറോപ്യൻമാരാണ് ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലേക്ക് ബേക്കിങ് എന്ന കല കൊണ്ട് വന്നത്. മിഷനറി പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കും കച്ചവടത്തിനുമായി കേരളത്തിൽ വന്ന പോർച്ചുഗീസുകാരാണ് ഇവിടെ കേക്ക് നിർമ്മാണത്തിനുള്ള വസ്തുക്കൾ കച്ചവടത്തിനെത്തിച്ചതെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. 

കേരളത്തിലെ എന്നല്ല, ഇന്ത്യയിലെ തന്നെ കേക്ക് നിർമ്മാണത്തിന്റെ കഥ തുടങ്ങുന്നത് കണ്ണൂരിലെ തീരദേശ നഗരമായ തലശ്ശേരിയിൽ നിന്നാണ്. ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് പ്ലാന്റർ ആയിരുന്ന മർഡോക് ബ്രൗൺ തലശ്ശേരിയിലെ വ്യാപാരി മമ്പള്ളി ബാപ്പുവിന്റെ കടയിലേക്ക് ഒരു ബേക്കറിയിലേക്ക് ഒരു പരമ്പരാഗത ഇംഗ്ലീഷ് ക്രിസ്തുമസ് കേക്കിന്റെ സാമ്പിൾ കൊണ്ടു വന്നു. എന്നിട്ട് അത്തരമൊരു കേക്കുണ്ടാക്കാൻ കഴിയുമോ എന്ന് സായിപ്പ് ബാപ്പുവിനെ വെല്ലുവിളിച്ചു. പലഹാര നിർമ്മാണത്തിലെ തന്റെ അനുഭവസമ്പത്തും സംരംഭകാത്മക മനോഭാവവും ഉപയോഗിച്ച്, ഒരു കേക്ക് വിജയകരമായി പുനരാവിഷ്ക്കരിച്ചു. 1883-ലായിരുന്നു ഈ സംഭവം. അങ്ങനെ ബാപ്പുവിന്റെ ആ ആ പരിശ്രമം ക്രിസ്തുമസ് ബേക്കിങ് എന്ന പുതിയ രീതി ഇന്നാട്ടുകാരെ പരിചയപ്പെടുത്തി. ഇത് കേരളാ ശൈലിയിലുള്ള ക്രിസ്തുമസ് കേക്ക് ഇവിടെ ജനപ്രിയമാകാൻ കാരണമായി. പിന്നീടങ്ങോട്ട് കേരളത്തിലെ ബേക്കർമാർ യൂറോപ്യൻ പരമ്പരാഗതരീതികളിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിനൊപ്പം ഓരോരുത്തരുടെയും മനോധർമ്മത്തിനനുസരിച്ച് പ്രാദേശികമായി ലഭിക്കുന്ന പല വസ്‌തുക്കളും ചേർത്ത് വ്യത്യസ്തവും രുചികരവുമായ കേക്കുകൾ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി.

പ്രചുരപ്രചാരം നേടിയ ഈ "ചരിത്ര"കഥക്കിപ്പോൾ ഒരു വെല്ലുവിളി വന്നിരിക്കുന്നു. ഈയിടെ കേട്ട "പുതിയ" കേക്ക് "ചരിത്രം" ഇങ്ങനെയാണ്. ബ്രൗൺ സായിപ്പ് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത കൂട്ടുകളിട്ട് മലബാറിൽ ബാപ്പു കേക്കുണ്ടാക്കുന്നതിനും മുൻപേ ബ്രഡും ബണ്ണും കേക്കുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കാൻ പറങ്കികൾ ഇവിടുള്ളവരെ പിടിപ്പിച്ചിരുന്നത്രെ. ബ്രിട്ടീഷ് കൊളാബറേഷനിൽ കേക്കുണ്ടാകുന്നതിന് മുൻപേ പറങ്കി കൊളാബറേഷനിൽ ആദ്യത്തെ കേക്കുണ്ടായത് തിരുവിതാകൂറിൽ ആയിരുന്നത്രേ. ചേർത്തലയിലെ അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയുടെ സമീപത്തുള്ള പഥേർ ബേക്കറിയിൽ ആയിരുന്നു കേരളത്തിലെ ആദ്യ കേക്ക് ബെയ്ക്ക് ചെയ്യപ്പെട്ടതെന്നാണ് പുതിയ കഥ പറയുന്നത്. പഥേർ എന്ന പോർച്ചുഗീസ് വാക്കിന്റെ അർത്ഥം തന്നെ ഇംഗ്ലീഷിൽ ബേക്കർ എന്നാണെന്ന് ഈ കഥ വിശ്വസിക്കുന്നവർ പറയുന്നത്. chatGPT യോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ പോർച്ചുഗീസ് ഭാഷയിൽ "padeiro" എന്നാൽ ബേക്കിങ് ചെയ്യുന്ന പുരുഷനും "padeira" എന്നാൽ ബേക്കിങ് ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീയും ആണെന്ന് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ പഥേർ എന്നാൽ ബേക്കർ ആണെന്ന വാദം അംഗീകരിക്കാമെന്നു തോന്നുന്നു. കൊച്ചിക്കും ആലപ്പുഴക്കുമിടയിലെ തീരദേശമാകെ ബ്രഡ്ഢിന്റെയും കേക്കിന്റേയും മണവും രുചിയും അറിഞ്ഞത് ഈ ബേക്കറിയിൽ നിന്നാണെന്നതാണ് ഈ കഥയിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരുടെ അവകാശവാദം. തീര ദേശത്തുണ്ടായിരുന്ന പോർച്ചുഗീസ് മിഷനറിമാരിൽ നിന്നായിരിക്കാം പഥേർ ബേക്കറിക്കാർ ബ്രഡ്ഡും കേക്കുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കാനുള്ള വിദ്യ പഠിച്ചതെന്നാണ്, പഥേറിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ നടത്തിപ്പുകാരായ രാജുവും തോമസും കരുതുന്നത്. തങ്ങൾക്ക് നാല് തലമുറ മുൻപുണ്ടായിരുന്ന പൂർവ്വികനായിരുന്ന കരുമാഞ്ചേരി ജോർജിനെ വരെ ഇവർക്ക് ഓർമ്മയുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിനും മുൻപുണ്ടായിരുന്ന ഏതോ തലമുറയിലെ കാരണവരാണ് പറങ്കികളിൽ നിന്ന് മധുര മാവ് ചുട്ട് ബണ്ണും കേക്കുമൊക്കെ ഉണ്ടാക്കാൻ പഠിച്ചതെന്ന് ഇവർ ഉറച്ച് വിശ്വസിക്കുന്നു. അത് രണ്ട് നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പെങ്കിലുമായിരിക്കണമെന്നും ഇവർ പറയുന്നു. 

ഇപ്പോൾ ആകെ കൺഫ്യൂഷനായല്ലേ !?? 

ആദ്യമായി കേക്കുണ്ടായത് തലശേരിയിലോ, അതോ അർത്തുങ്കൽ പള്ളി മുറ്റത്തെ പഥേർ എന്ന പറങ്കിപ്പേരുള്ള ബേക്കറിയിലോ?

കേക്ക് കേരളത്തിൽ കൊണ്ടുവന്നത് ഇംഗ്ലീഷുകാരോ, അതോ പോർച്ചുഗീസുകാരോ !?

കൃത്യമായി ഡോകുമെന്റ് ചെയ്യപ്പെട്ട ചരിത്ര വസ്തുതകൾ ഒന്നുമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഇതിനൊരു തീർപ്പ് ആർക്ക് കല്പിക്കാനാകും !!???

ലോകത്തെ ആദ്യ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡിന്റെ കഥ

തപാൽ വഴിയുള്ള ആശയവിനിമയം ഒരിക്കൽ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ അവിഭാജ്യ ഭാഗമായിരുന്നു. ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ തപാൽ വഴിയുള്ള ആശയവിനിമയം നീണ്ട ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ അടയാളമായിരുന്നു. പുതിയ തലമുറയിലെ കുട്ടികളോടും യുവാക്കളോടും തപാൽ വഴിയുള്ള കത്തയക്കലിനെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചാൽ എത്ര പേർക്ക് അതിനെപ്പറ്റി പറയാനാകും എന്ന കാര്യത്തിൽ ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല. ഡിജിറ്റൽ ടെക്‌നോളജിയുടെ  വിസ്ഫോടനം എന്ന് തന്നെ വിളിക്കാവുന്ന രീതിയിലുള്ള, അതിന്റെ അതിവേഗ വികാസാം വിവിധ ഇലക്ട്രോണിക്ക് ആശയ വിനിമയ സംവിധാനങ്ങൾ മനുഷ്യന് സമ്മാനിച്ചു. ഇ-മെയിൽ, sms, whatsapp, telegram (മോഴ്‌സിന്റെ കമ്പിയില്ലാക്കമ്പി അല്ല; telegram app) എന്ന് തുടങ്ങി എണ്ണമറ്റ ആശയവിനിമയ പ്ലാറ്റുഫോമുകൾ ഇപ്പോൾ ലഭ്യമാണ്. തപാൽ ആശയ വിനിമയത്തെ അപേക്ഷിച്ച് സമയ ലാഭം, ചിലവ് കുറവ്, പരിസ്ഥിതി സൗഹാർദ്ദം, ഉപയോഗിക്കുന്നതിലെ എളുപ്പം തുടങ്ങിയ ഘടകങ്ങളാണ് മനുഷ്യനെ വളരെ എളുപ്പത്തിൽ ഇലക്ട്രോണിക് ആശയ വിനിമയ മാർഗ്ഗങ്ങളുടെ പ്രയോക്താക്കളും ആരാധകരുമാക്കി മാറ്റിയത്. 

ഒരു പതിറ്റാണ്ടിന് മുൻപ് നമ്മുടെ നാട്ടിലെ സ്റ്റേഷനറി, പുസ്തകകങ്ങൾ, ഫാൻസി ഐറ്റംസ് ഒക്കെ വിൽക്കുന്ന കടകളിൽ ക്രിസ്തുമസ് കാലത്ത് കണ്ടിരുന്ന ഒരു പ്രത്യേക കാഴ്ചയുണ്ടായിരുന്നു; മനോഹരമായി സജ്ജീകരിച്ച മേശകളിൽ നിരത്തി വിൽപ്പനക്ക് വച്ചിരുന്ന ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകളായിരുന്നു അവ. ഇന്ന് ഒരു കടകളിലും ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ വിൽപ്പനക്ക് വച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാനില്ല. കുറെ കടകളിൽ അന്വേഷിച്ചാൽ ഏതെങ്കിലും കടയിൽ നിന്ന് കിട്ടിയാലായി. ആധുനിക സമൂഹം ഡിജിറ്റൽ ആശയവിനിമയത്തിലേക്ക് മാറി എന്നതും ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകളുടെ ലഭ്യത കുറഞ്ഞു എന്നതും അംഗീകരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, തപാൽ വഴി ആശംസകൾ അയയ്ക്കുന്നതിന് ഇപ്പോഴും ഒരു വികാരപരമായ മൂല്യം ഉണ്ട്. അപൂർവ്വം ആളുകൾ തപാൽ വഴി ആശംസാ കാർഡുകൾ അയയ്ക്കുന്നത് ഇപ്പോഴും ചിലർ തുടരുന്നുണ്ട്. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും തപാൽ വഴി ഒരു ആശംസാകാർഡ് കിട്ടുമ്പോഴുള്ള ആ ഒരു ത്രില്ല് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. 

ആധുനിക ആശയവിനിമയ മാർഗ്ഗങ്ങൾക്ക് ഗൃഹാതുരത നിറഞ്ഞ തപാലിന്‌ വഴിമാറിക്കൊടുക്കേണ്ടി വന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകളും ഏതാണ് അന്യം നിന്ന് പോകുന്ന അവസ്ഥയിലാണ്. എങ്കിലും, അവയുടെ ഉത്ഭവവും വളർച്ചയും അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് രസകരമായിരിക്കും. 

19-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തോടെ ഇംഗ്ലണ്ടിലാണ് ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ അയക്കുന്ന പതിവ് ആരംഭിച്ചത്. ബ്രിട്ടീഷ് സിവിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്ന Sir Henry Cole നെയാണ് ആദ്യത്തെ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡിന്റെ പിതാവായി കണക്കാക്കുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന് വേണ്ടി John Callcott Horsley എന്ന കഴിവുറ്റ ചിത്രകാരനാണ്, 1843-ൽ ആദ്യത്തെ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡ് തയ്യാറാക്കിയത്. ഈ ചിത്രീകരത്തിൽ 1000 കാർഡുകളാണ് ആദ്യമായി അച്ചടിക്കപ്പെട്ടത്. ഹെൻറി കോളിന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞുള്ള കാർഡുകളാണ് പൊതുജനങ്ങൾക്കിടയിൽ വിൽപ്പനക്ക് വന്നത്. ലണ്ടനിൽ കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസാധനം ചെയ്തിരുന്ന Joseph Cundall ആണ് ഈ കാർഡുകൾ വിപണിയിലെത്തിച്ചത്.

ലിത്തോഗ്രാഫ് കാർഡിൽ കൈ കൊണ്ട് പെയിന്റ് ചെയ്തെടുത്ത കാർഡിൽ "A Merry Christmas and A Happy New Year to You" എന്ന സന്ദേശമായിരുന്നു രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്. കാർഡിന്റെ നടുഭാഗത്ത് മേശയ്ക്ക് ചുറ്റും ഒത്തു കൂടിയിരുന്ന് ക്രിസ്മസ് വിരുന്ന് ആസ്വദിക്കുന്ന ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ ചിത്രീകരമായിരുന്നു. ഒത്തൊരുമയിൽ ഭക്ഷണവും വീഞ്ഞും ആസ്വദിക്കുന്ന കുടുംബത്തിന്റെ ദൃശ്യം ക്രിസ്തുമസ് കാലത്തെ സ്നേഹം, സഹോദര്യം, സന്തോഷം എന്നിവയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സൈഡ് പാനലുകളിലെ ചിത്രീകരണങ്ങൾ പാവപ്പെട്ടവർക്ക് ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും കൊടുക്കുന്നതിന്റെ ആയിരുന്നു. അത് ക്രിസ്തുമസ് കാലത്തെ ചാരിറ്റിയെ ചിത്രീകരിക്കുന്നവയായിരുന്നു. 

ഈ ആദ്യ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ചില്ലറ വിവാദങ്ങളും അന്ന് ഉയർന്നു വന്നിരുന്നു. അക്കാലത്തെ സാമൂഹ്യ പരിഷ്കരണ മുന്നേറ്റമായിരുന്ന Temperance Movement മദ്യത്തിന്റെ ഉപയോഗത്തെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ പരിശ്രമിച്ചിരുന്നു. John Callcott Horsley വരച്ച കാർഡിലെ ക്രിസ്തുമസ് വിരുന്നിൽ കുട്ടി വൈൻ ഗ്ലാസ് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചിത്രീകരണമുണ്ടായിരുന്നു. ഇത് മദ്യ ഉപയോഗം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുമെന്ന് Temporance Movement ആരോപിച്ചു. മറ്റ് ചിലർ ക്രിസ്തുമസിനെ വാണിജ്യവൽക്കരിക്കുന്നതിന്റെ തുടക്കമായി ഈ കാർഡിനെ കണ്ടു. ഈ വിവാദങ്ങൾ കാരണമാണോ അല്ലയോ എന്ന് നിശ്ചയമില്ലെങ്കിലും, പിന്നെ രണ്ടോ മൂന്നോ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണു വാണിജ്യാടിസ്ഥാനത്തിൽ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ പുറത്തിറങ്ങിയത്. 

ആദ്യ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡിന്റെ ശേഷിപ്പുകൾ ഇപ്പോഴും ചില മ്യൂസിയങ്ങളിൽ കാണാനാവും. പൊതുജങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ചില കോപ്പികൾ ഇപ്പോഴും ചില ലേലങ്ങളിൽ വില്പ്പനക്ക് വരാറുണ്ട്; ലക്ഷക്കണക്കിന് രൂപയ്ക്കാണ് അവയൊക്കെ ലേലത്തിൽ വിറ്റ് പോവാറുള്ളത്. 

ആദ്യ കാലങ്ങളിൽ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ വാങ്ങുന്നതും അയക്കുന്നതും വളരെ ചെലവേറിയതായിരുന്നു. കൈ കൊണ്ട് വരച്ച കാർഡുകളും ചിലവേറിയ അച്ചടി വിദ്യ ഉപയോഗിച്ച് പ്രിന്റ് ചെയ്ത കാർഡുകളും മാത്രമേ അന്നൊക്കെ ലഭ്യമായിരുന്നുള്ളൂ. എന്നാൽ പിന്നീട് അച്ചടി സാങ്കേതികവിദ്യയിലുണ്ടായ മുന്നേറ്റത്തോടെ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ വ്യാപകമായി ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുകയും അവയുടെ വില കുറയുകയും ചെയ്തു. അതോടൊപ്പം തന്നെ തപാൽ ചെലവുകളിലും കുറവ് സംഭവിച്ചു. ഈ മാറ്റങ്ങൾ വന്നതോടെ കൂടുതൽ ആളുകൾക്ക് ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ അയക്കാൻ സാധ്യമായി. 20-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ ലോകമെമ്പാടും ജനപ്രിയമായി. പിന്നീട് വിവിധ വലുപ്പത്തിലും രൂപത്തിലും ക്രിസ്തുമസ് കാർഡുകൾ പ്രചാരത്തിൽ വന്നു. 

മുൻപ് പറഞ്ഞത് പോലെ ഡിജിറ്റൽ യുഗത്തിൽ തപാൽ വഴിയുള്ള ക്രിസ്തുമസ് കാർഡ് അയക്കൽ കുറഞ്ഞെങ്കിലും, അതിപ്പോഴും ചെയ്യുന്ന ആളുകൾ ഉണ്ട്. പാരമ്പര്യവും ഗൃഹാതുരതയും നിറഞ്ഞ ഈ പ്രക്രിയ കുടുംബാംഗങ്ങളുമായും സുഹൃത്തുക്കളുമായും ഉള്ള സ്നേഹവും ബന്ധവും ശക്തിപ്പെടുത്താൻ നല്ലൊരു ഉപാധിയാണ്. 

അമേരിക്ക പോലുള്ള ചില രാജ്യങ്ങൾ ആശംസകൾ മുദ്രണം ചെയ്ത ക്രിസ്തുമസ് സീസൺ സ്റ്റാമ്പുകൾ ഇറക്കാറുണ്ട്  

The Constitution of India: A Beacon of Hope

A beacon of hope, a nation's dream,

A sacred text, a sovereign scheme.

Carved with wisdom, etched in time,

A masterpiece, glorious.

From Ambedkar's mind, a vision clear,

A constitution born, year after year.

A tapestry woven, thread by thread,

Of justice, liberty, and rights ahead.

It guards our freedom, sacred and bright,

Protects the weak, restores the right.

A shield against autocracy, a beacon's gleam,

A nation's soul, a hopeful dream.

Through trials and challenges, it stands tall,

A steadfast guardian, answering the call.

It guides our steps, in darkest night,

A guiding star, a hopeful light.

So let us cherish, this sacred trust,

A legacy of wisdom, pure and just.

A testament to unity, a nation's pride,

In its embrace, we safely abide.   

Poetic Reflections of a Crazy Soul

സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യ ആദ്യമായി പുറത്തിറക്കിയ സ്റ്റാമ്പുകൾ

 

സ്വാതന്ത്ര്യലബ്‌ധിക്ക് ശേഷം സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യ ആദ്യമായി പുറത്തിറക്കിയ പോസ്റ്റേജ് സ്റ്റാമ്പിന് അതീവ ചരിത്ര പ്രാധാന്യമുണ്ട്. രാജ്യത്തിന് പുതിയതായി ലഭിച്ച സ്വാതന്ത്ര്യവും തപാൽ രംഗത്ത് സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ സ്വയംപര്യാപ്തതയും കാണിക്കുന്ന മുദ്രകളാണിത്. ഈ ഐക്കോണിക് സ്റ്റാമ്പിൽ ഇന്ത്യയുടെ "ദേശീയ പതാക"യാണ് ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇന്ത്യയുടെ ഐക്യവും സ്വാതന്ത്ര്യവും ഒക്കെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ശക്തമായ ചിഹ്നം. 1947 നവംബർ 21-നാണ് ഈ സ്റ്റാമ്പ് ഔദ്യോഗികമായി പുറത്തിറക്കിയത്. സ്റ്റാമ്പിന്റെ മുഖവില മൂന്നര അണ ആയിരുന്നു. അണ അക്കാലഘട്ടങ്ങളിൽ ഇന്ത്യയിൽ പ്രചാരത്തിലിരുന്ന നാണയമായിരുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ ഫിലാറ്റലിക് ചരിത്രത്തിലെ ഒരു നാഴികക്കല്ലായിരുന്നു ഈ സ്റ്റാമ്പ്.

1947 ഡിസംബർ 15-ന്, ഇന്ത്യ അതിന്റെ രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും പോസ്റ്റേജ് സ്റ്റാമ്പുകളും പുറത്തിറക്കി.  സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകളും ആഗ്രഹങ്ങളും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന സ്റ്റാമ്പുകളായിരുന്നു അത്. രണ്ടാം സ്റ്റാമ്പിൽ ഒരു വിമാനമായിരുന്നു ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടത്. രാജ്യത്തിന്റെ ആധുനികവത്കരണത്തിലും വിവിധ പ്രദേശങ്ങളെ തമ്മിൽ വേഗത്തിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിലും വിമാനയാത്രാ സൗകര്യത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം വിളിച്ചോതുന്നതായിരുന്നു ഈ സ്റ്റാമ്പ്. മൂന്നാം സ്റ്റാമ്പിൽ ദേശീയ ചിഹ്നമായിരുന്നു ചിത്രീകരിച്ചിരുന്നത്. ഇത് ഇന്ത്യയുടെ പരമാധികാരം, ഐക്യം, സംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം എന്നിവയെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ഈ സ്റ്റാമ്പുകളുടെ മുഖവിലകൾ യഥാക്രമം 12 അണയും 1.5 അണയുമായിരുന്നു. 

ഈ മൂന്നു സ്റ്റാമ്പുകളും വളരെ മനോഹരമായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തതാണ്. സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ കലാപരവും സാങ്കേതികവുമായ മുന്നേറ്റങ്ങളെ ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നവയ്യായിരുന്നു ഈ സ്റ്റാമ്പുകൾ. ഇവയെ പൊതുവെ "ജയ് ഹിന്ദ്" സീരീസ് സ്റ്റാമ്പുകൾ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.  "ജയ് ഹിന്ദ്" എന്ന മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ അർഥം "വിജയമുണ്ടാകട്ടെ"  എന്നാണ്. 1947-ൽ, സ്വാതന്ത്ര്യപ്രാപ്തിയിലൂടെ ഇന്ത്യ നേടിയെടുത്ത സ്വയാധികാരവും ദേശീയതയിലൂന്നിയ ഐക്യബോധവുമെല്ലാം വിളിച്ചോതുന്നതായിരുന്നു ഈ മുദ്രാവാക്യം. ഈ സ്റ്റാമ്പുകൾ പെട്ടെന്ന് പ്രചാരത്തിലായി. 

സ്റ്റാമ്പുകൾ അച്ചടിക്കുമ്പോൾ പല തരത്തിലുള്ള തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കാറുണ്ട്. സ്റ്റാമ്പ് കളക്ടേഴ്സിന്റെ ഇടയിൽ അവയെ Error Stamp എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ചില ജയ് ഹിന്ദ് സ്റ്റാമ്പുകളിലും Error കൾ കടന്നു കൂടിയിരുന്നു. .

ചില ജയ് ഹിന്ദ് സ്റ്റാമ്പുകളിൽ വാട്ടർ മാർക്കിന്റെ അലൈന്മെന്റിൽ ചില പിഴവുകൾ സംഭവിച്ചു. അത് പോലെ തന്നെ, സ്റ്റാമ്പിൽ 1947 എന്ന് പ്രിന്റ് ചെയ്തതിനടുത്തായി കോമ പോലൊരു അടയാളം തെറ്റായി പ്രിന്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു. അബദ്ധത്തിൽ സംഭവിച്ച ഈ അച്ചടിപ്പിശകുകൾ ഈ error stamp കളെ ശേഖരണക്കാരുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവ ആക്കി.

St. Thomas on the Indian postage stamp

 

On 2nd December 1964, in connection with Pope Paul VI's visit to India, India Post issued a stamp featuring an image of "Saint Thomas," the apostle of Jesus Christ in India. Later, in commemoration of the 19th centenary of his death, another stamp was released by India Post on 3rd July 1973, depicting the cross believed to have been sculpted by him at St. Thomas Mount in Chennai.
(To the best of my knowledge, the stamp depicting the cross was designed by Mr. N. G. Jerome from Thevara, Kochi.)

Christianity, one of the world's oldest religions, has existed for over 2,000 years. Christians believe that Jesus Christ, prophesied as the Messiah in the Old Testament of the Bible, is the Son of God and the Savior of humanity. Born into a Jewish family near Jerusalem, Jesus lived a life preaching the gospel of salvation and performing miracles. Before ultimately suffering and dying on the cross, he chose 12 disciples to spread the gospel worldwide. Among them, Thomas is believed to have been the one who introduced Christianity to India. The debate over whether Saint Thomas came to India and converted local brahmins to Christianity persists even after centuries.

According to Mar Thoma Christian belief, Saint Thomas arrived in India on November 21st. He landed at Malyankara, near the port of Kodungallur (Mussiris). Through his evangelistic efforts, he converted local Jewish communities and indigenous groups to Christianity across southern India. He established seven and a half churches (faith communities) in Kodungallur (Cranganore), Palayoor, Kottakkavu (Paravur), Kokkamangalam, Nirannam, Kollam, and Chayal (Nilakkal). Subsequently, he traveled to Tamil Nadu, arriving in Mylapore, now part of Chennai.

Although Saint Thomas enjoyed a friendship with the King of Mylapore, some of the king's court officials, opposed to the mass conversion to Christianity, plotted to kill him. He sought refuge in Little Mount, a forested area, but his enemies tracked him down and killed him with a spear. It is believed that he was martyred on July 3, AD 72. Following his martyrdom, his body was reportedly transported to Mylapore and buried in a church built there. It is also believed that a vessel containing his blood and the spear that pierced him were interred in his tomb.

The book 'The Acts of Thomas,' written in the 3rd century AD, sheds light on the life of Thomas the Apostle. References to Saint Thomas's visit to India and his martyrdom in Mylapore can be found in the 'Ramban Pattu,' popular in Kerala, as well as in the writings of early Church Fathers such as Aprem, Gregory, Jerome, Ambrose, and Isidore, and in various martyrologies. These various historical accounts corroborate Thomas's visit to India and his subsequent martyrdom.

A day for the fountain pen !!!

The Ink-nib pens, once commonly used for writing before the advent of convenient and affordable ballpoint and gel pens, are likely not used by many people today. These nostalgic pens, called fountain pens, use water-soluble ink and a metallic nib to write.  

A special day named, 'Fountain Pen Day,' is celebrated for fountain pens, a wonderful writing instrument, which some members of today's generation may not have even seen. This celebration began in 2012 and takes place on the First Friday of November each year. The day is dedicated to promoting the use of fountain pens and celebrating the joy of writing in general. The aim of the celebration is to draw attention to the pleasure of creative writing and the beauty of writing with exquisite instruments. 

Fountain pens were not discovered one fine morning. It is said that the ancient Egyptians invented a primitive form of fountain pen thousands years ago. They wrote using a mixture made from vegetables and animal hair, dipped into a formation of reeds, quills, and other materials. Due to the method of writing with this mixture, they were known as "dip pens." Centuries later, reservoir pens were developed that allowed ink to be stored within the writing instrument itself. It was only many centuries after that metal pens came into existence, which is believed to have occurred in the 17th and 18th centuries.

Al-Qadi al-Nu'man, a legal scholar and the official historian of the Fatimid Caliphate, discusses about an ink-based writing instrument in his book, Al-Majalis wa al-Musayarath. Al-Mu'izz li-Din Allah, the Fatimid Caliph of Arab Egypt, desired a flawless writing instrument that would not stain. Experts of the time designed a tool for him that allowed writing with ink stored in a reservoir, without soiling hands or garments. It was designed to prevent ink leakage, even when held upside down.  

There is notable evidence that Leonardo di ser Piero da Vinci, the Italian painter, sculptor, and scientist of the Renaissance period, used an ink pen. Da Vinci's journals included drawings of cross-sections of a reservoir pen that operated using both gravity and capillary action.Fountain pens, which some of us have come to know and use, have emerged through centuries of continuous refinement processes. The components of the pen, such as the nib, reservoir, feed, and ink filling system, have all been consistently improved.  

The ink used in fountain pens is not a trivial matter. You cannot use just any colored liquid as ink in a fountain pen. It must be water-soluble, quick-drying, and its colour should not fade over time. Additionally, it should not clog the pen when it settles. Only when these various factors are met can we refer to it as high-quality ink. The reason some colors do not have corresponding ink formulations is that these desirable qualities do not exist in all pigments (coloring agents).   

Brands such as Parker, Sheaffer, Waterman, Pilot, Cross, Pelikan, Aurora, and Montblanc are well-known and popular worldwide. While these international brands possess a certain prestige, there are numerous popular Indian brands that also sell fountain pens.Currently, only a handful of brands offer fountain pens in India. In 2019, one Indian brand, Ratnam, garnered significant media attention. During a visit to India in November, German Chancellor Angela Merkel was presented with a handwoven khadi shawl from Ladakh and a Ratnam pen from Rajamundry, Andhra Pradesh, by Prime Minister Narendra Modi. This event catapulted the locally manufactured Ratnam pens into the spotlight, capturing the attention of the media and fountain pen enthusiasts alike.

A story connects Mahatma Gandhi to Ratnam pens. As a proponent of locally produced rural products, Gandhi advocated for reed pens made from natural materials. He refused to use fountain pens made from foreign materials or manufactured abroad. Gandhi even wrote an article titled "The Reed Versus the Fountain Pen."The Ratnam Foundation understood that if Bapu were to use a fountain pen, it had to be entirely locally made. The foundation's owner, K.V. Ratnam, successfully made Gandhi aware of their indigenous nature.

The significance of the Ratnam fountain pen is evident from the fact that it has been used by leaders like Gandhi, Jawaharlal Nehru, Rajendra Prasad, Indira Gandhi, and many other notable figures. Every five years, the Ratnam Foundation sends pens inscribed with the names of the Prime Minister and the President to their residences. The foundation claims that each pen is handcrafted. They also manufacture customized pens according to consumer preferences, often using gold and silver for customization.

When an opportunity arises, let this note and the observance of Fountain Pen Day inspire each individual to acquire, collect, and use one or more fountain pens.

Tail Piece: The magnificent and great Indian Constitution is beautifully inscribed in
an italic calligraphy style. The handwriting of it was executed with a fountain pen by the exceptional artist Prem Bihari Narain Raizada from Delhi. A blessed artist, he learned calligraphy from his beloved grandfather. When Nehru requested him to handwrite the Constitution, he accepted the task with pride. In response to Nehru's inquiry about compensation, he simply stated that he desired no remuneration. However, he made a couple of requests: his name was to be inscribed at the bottom of each page, and on the final page, he wanted to include the name of his grandfather, who taught him the art of calligraphy. Nehru agreed. It took Mr. Prem Bihari six months to complete the Constitution. For this task, he used 432 penholder nibs, specifically No. 303 nibs. The calligraphic handwriting for the Hindi edition of the Indian Constitution was executed by the artist Vasant Krishna Vaidya.

Wishing you a thrilling and nostalgic writing experience with a fountain pen.

As a practicing chartered accountant, I use fountain pen for my professional attestations. The pen shown in the picture is my usual choice (That's a Ratnam Pen). 

In addition, I have a few other fountain pens in my collection. Pictures of some of them are exhibited below.

An early fountain pen patent awarded by the French Government to the Romanian inventor Petrache Poenaru on 25 May 1827

M. Klein and Henry W. Wynne received U.S. Patent 68,445 in 1867 

for an ink chamber and delivery system in the handle of the fountain pen

"Waterman's 

ideal fountain pen" 

1908 advertisement

Detail of a Visconti stainless steel nib and feed with a finned ink buffering structure at its rear half

Tip of a fountain pen nib

The Pilot Parallel, an example of a type of an italic nib used in fountain pens, often used to create art and calligraphy. This pen has two flat plates that meet in the center in place of a traditional nib

Mabie Todd Swan flexible 14k nib

 

The Integral Nib of a Parker 50 (Falcon)

Hooded nib of a Hero pen

A squeeze filler by Hero

Schmidt K5 piston-style standard international size fountain pen converter, containing a user inserted 2.5 mm diameter Marine grade 316 stainless steel bearing ball

Proprietary cartridges (left to right): Pilot, Parker, Lamy, short standard international (made by Kaweco)

Dimensions of short International Ink Cartridge

O P Babaji : The Mystic of the Glaciers

High in the mountains, a legend resides,

O.P. Baba, a mystery that abides.

A soldier's soul, pure and brave,

Protecting the nation, night and day.

Though his form is gone, his spirit remains,

A guardian angel, easing the pains.

He guides the soldiers, in their icy plight,

Warns of danger, with all his might.

At his shrine, a sacred place,

Where devotees gather, seeking grace.

O.P. Baba Mandir, a holy sight,

A testament to his enduring might.

With festivals held, a yearly affair,

His memory honored, beyond compare.

A beacon of hope, a guiding star,

A soldier's spirit, forever near.

At his shrine, they offer their prayers,

Seeking his blessings, dispelling their fears.

His room is kept clean, his shoes polished bright,

A mark of respect, a solemn sight.

A legend woven, of faith and hope,

A soldier's spirit, a sacred scope.

O.P. Baba, a name ever known,

A guardian angel, a hero's throne.

Poetic Reflections of a Crazy Soul

* OP Baba is a revered spiritual figure among Indian Army soldiers stationed on the harsh and icy terrain of the Siachen Glacier. Believed to be the spirit of a soldier who sacrificed his life for the nation, OP Baba is considered the guardian of the troops in this extreme war zone. Soldiers maintain a shrine in his honor near the forward posts, offering daily prayers before patrols. It is a tradition to seek his blessings for protection, strength, and safe return. The legend of OP Baba reinforces morale, unity, and spiritual resilience amidst one of the world’s toughest military deployments.

A Humble Soul With Mighty Heart

Draped in homespun, pure and bright khadi,

He walked the earth, a beacon of the night.

A simple soul, with wisdom deep and vast,

A leader born, a hero of the past.

With every step, a silent revolution's birth,

Igniting hearts, awakening the earth.

A frail frame, yet iron-willed and strong,

He challenged empires, righting every wrong.

Through non-violence, he painted hope's bright hue,

A master strategist, a visionary true.

With hunger strikes, a weapon sharp and keen,

He shook the world, a silent, mighty scene.

A man of peace, a lover of all kind,

A gentle soul, a noble heart and mind.

His legacy lives on, a shining, guiding star,

Inspiring dreams, both near and far.

Though time may pass, his spirit will endure,

A timeless hero, forever pure and sure.

In every heart, his memory resides,

A beacon of hope, a source of pride.

Poetic Reflections of a Crazy Soul

 

Where Silence and Ice Guards the Peaks: A Ladakh Saga

 

Leh Ladakh, a world held high,

Where rugged earth meets endless sky.

An airport nestled, a metal bird at rest,

Amidst towering peaks, put to the test.

Pangong Tso, with waters deep and blue,

Reflects the heavens, holding stories true.

Its tranquil edge, near borders drawn,

Where courage guards each break of dawn.

Chang La, Khardung La, mountains so grand,

Highest roads that crisscross this stark land.

Through icy winds and snowy crests,

They forge strength in human chests.

In Hunder dunes, ancient whispers play,

Of Silk Route journeys from a bygone day.

Where Bactrian camels, two-humped, gently roam,

In sands that feel like a desert's home.

Turtuk stands, a guarded grace,

A border town, in a tense embrace.

Where minefields mark the silent ground,

And echoes of lost histories are found.

Pharnu's silence shrouds the lonely hills,

A lost village where time forever stills.

And Thang, the final outpost, proud and clear,

India's edge, where voices cheer.

Brave Rinchen’s tale the valley knows,

Of fierce battles fought in ice and snows.

A hero's heart, unyielding, strong,

In Ladakh’s soul, his spirit's song.

And through it all, the Indus swiftly flows,

A lifeline deep where sustenance bestows.

In Leh Ladakh, each rock and stream,

Weaves ancient legends, a vibrant dream.

From craggy peaks to arid plain, this rugged land,

In beauty fierce and raw, does stand.

A place where calm and valor blend,

At Earth's high roof, where roads ascend.

Poetic Reflections of a Crazy Soul

Guardians of the Frozen Frontier

High on the Siachen Glacier, a frozen land,

Where icy winds howl, fierce and unplanned.

Our brave soldiers stand, strong and bold,

Protecting our nation's heart, young and old.

This world's highest battlefield, stark and cold,

Where soldiers endure, true stories untold.

They face the biting frost, the blinding snow,

Their courage unwavering, a steady glow.

Named for the Sia Rose, a delicate flower,

This harsh terrain, a mighty power.

Yet our soldiers stand firm, with selfless might,

Guarding our borders, through day and night.

Should these brave hearts falter, danger would loom,

Shadows could lengthen, bringing national gloom.

A threat to our safety, a menacing hand,

Could swiftly advance across this treacherous land.

So let's honor their courage, their selfless plea,

These soldiers, our heroes, eternally free.

They guard our dreams, our hopes, our pride,

For their great sacrifice, we'll forever abide.

Poetic Reflections of a Crazy Soul