നന്ദിയുടെ ഒരു വാക്ക് : പൊതുവെ തീയേറ്ററിൽ പോയി സിനിമ കാണാറില്ലാത്ത ഞാൻ രാജ്കുമാർ ഹിരാനി - ആമീർ ഖാൻ ടീമിന്റെ " PK " എന്ന ചിത്രം തീയേറ്ററിൽ പോയി കണ്ടു; കാരണം അതുയർത്തി വിട്ട "വിവാദം" മാത്രമാണ്. അത് കൊണ്ട് ഈ ചിത്രത്തിൻറെ പിന്നണി പ്രവർത്തകരോടെന്നതിനേക്കാൾ എനിക്ക് നന്ദിയുള്ളത് ഈ ചിത്രത്തെ വിവാദത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ചവരോടാണ്. ഒരു നല്ല ചിത്രം CD ഇറങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് കാണാൻ അവർ മാത്രമായിരുന്നു കാരണക്കാർ.
"LAUGH & THINK Magazine" എന്ന വിശേഷണവുമായി മലയാളത്തിൽ ഇറങ്ങിയിരുന്ന "ബോബനും മോളിയും" എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ വിശേഷണം ഈ സിനിമയ്ക്കും ചാർത്താവുന്നതാണ്. "LAUGH & THINK സിനിമ" എന്ന് നിസ്സംശയം ഇതിനെ വിളിക്കാം. പണം കൊടുത്ത് സിനിമ കാണാൻ കയറുന്ന ഭൂരിപക്ഷം പ്രേക്ഷകർക്കും രസച്ചരട് പൊട്ടാത്ത ഒരു ദൃശ്യാനുഭവം പികെ സമ്മാനിക്കുന്നു എന്ന് ധൈര്യമായി പറയാം. ക്ലൈമാക്‌സിനു തൊട്ടു മുൻപ് വരുന്ന ചെറിയ ഒരു നാടകീയത ഒഴിവാക്കിയാൽ ആദ്യ സീൻ മുതൽ അവസാന സീൻ വരെയും പ്രേക്ഷകൻ സിനിമയോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ സിനിമ പ്രേക്ഷകനോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഉള്ളു തുറന്നു ചിരിക്കാവുന്ന കുറെ കോമഡി രംഗങ്ങളും മനസ്സിനെ മഥിക്കാൻ തക്ക എണ്ണമില്ലാത്ത ചിന്താബീജങ്ങളും സമാനിക്കുന്ന ഒരു ലളിത ഗംഭീര ചിത്രം. സിനിമയിലെ ലളിത ഘടകങ്ങളെ വിട്ടു കളഞ്ഞാൽ ഓരോ സീനിലും ഭാരതത്തിന്റെ വിവിധ കോണുകളിൽ സാമൂഹ്യ മത രംഗങ്ങളിൽ നിലവിലിരിക്കുന്ന ആചാരങ്ങളും വ്യവസ്ഥകളെയും ചിത്രം തുറന്നു കാട്ടുന്നു. ഒരേ രൂപത്തിൽ പിറന്ന മനുഷ്യന്‍ മതത്തിന്റെയും ആചാരങ്ങളുടെയും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ എങ്ങനെയൊക്കെ വര്‍ഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് തുറന്നു കാണിക്കാൻ ഈ ചിത്രം ആത്മാർഥമായി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. തുറന്ന യുക്തിയും സാമാന്യ ബോധവും കൊണ്ടാണ് ഈ സിനിമയെ അളക്കാവൂ.
ഭാഷയുടെയും മതത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും അതിർ വരമ്പുകളെ പരിഗണിക്കാതെ ഭൂമിക്കു പുറത്തു നിന്ന് വന്ന പീ കെ എന്ന കഥാപാത്രം ചിത്രത്തിൽ ഒരു സമയത്ത് പോലും ഒരു അസാധാരണ-അമാനുഷ നായകൻ ആവുന്നില്ല. ഇത്തരം ഒരു കഥാപാത്രം ഇന്ത്യയിൽ ഒരു ചലച്ചിത്രത്തിലും ഉണ്ടായിക്കാണാൻ ഇടയില്ല. ദൈവങ്ങളുടെ പേരിൽ വിവിധ മതങ്ങളും അവയുടെ നടത്തിപ്പുകാരും ഉണ്ടാക്കിയ ആചാരങ്ങളുടെയും മാമൂലുകളുടെയും ജീവിത രീതികളുടെയും കാമ്പില്ലായ്മയെ നർമ്മത്തിന്റെ മേമ്പൊടിയിൽ ചാലിച്ച് പീ കെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ചിത്രം ദൈവത്തിന്റെ അസ്ഥിത്വത്തെ തള്ളിപ്പറയുന്നില്ലെങ്കിലും ദൈവവും അതിന്റെ നടത്തിപ്പുകാരും ആവർത്തിച്ച് ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്.
മതം സൃഷ്ടിച്ചെടുത്തിട്ടുള്ള അതിന്റെ നടത്തിപ്പ് സംവിധാനങ്ങളോടും അതിന്റെ കാര്യസ്ഥന്മാരോടും ആള്‍ ദൈവങ്ങളോടും നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വിധേയത്വവും തെല്ലു ഭയവും ചിത്രം തുറന്നു കാട്ടാൻ ആത്മാർഥമായി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ മാധ്യമങ്ങളെ ആരോഗ്യകരമായും ക്രിയാത്മകമായും എങ്ങനെ സമൂഹത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാം എന്നു കൂടി അവതരിപ്പിക്കാൻ ചിത്രം തയ്യാറാകുന്നിടത്ത് ചിത്രത്തിൻറെ മികച്ച നിലവാരം കാണാവുന്നതാണ്.
മൊത്തത്തിൽ നോക്കിയാൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഈ സിനിമ ഇവിടത്തെ ഭൂരിപക്ഷ മതത്തിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉപജീവനം നടത്തുന്ന ചിലരെയാണ് വിമർശിക്കുന്നതെങ്കിലും "വെട്ടു കൊള്ളാത്തവരില്ല കുരുക്കളിൽ" എന്ന പ്രയോഗത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഒട്ടു മിക്ക മുഖ്യധാരാ മതങ്ങളെയും ഒന്ന് ഞോണ്ടാൻ മുതിർന്നിട്ടുണ്ടെന്നും സൗകര്യപൂർവ്വം മറക്കരുത്. സ്വന്തം മതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളെ തെല്ല് അസഹിഷ്ണുതയോടെ കാണുന്ന വടക്കേ ഇന്ത്യയെ നമുക്ക് വെറുതെ വിടാം...
എന്നാൽ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ പൊതുവെ സംയമനവും അതിനേക്കാൾ നിസ്സംഗതയും പുലർത്തുന്ന കേരളത്തിലും ഈ സിനിമക്കെതിരെ ആക്രോശങ്ങളും പല്ല് കടിയും അക്രമങ്ങളും ഉണ്ടായി എന്നത് മത നിരപേക്ഷ കേരള സമൂഹത്തിനു തീരെ നിസ്സാരമായി കാണാവുന്ന കാര്യമല്ല. പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുൻപ് "നിർമ്മാല്യ"ത്തിലെ പി ജെ ആന്റണിയുടെ വെളിച്ചപ്പാട് ദേവി വിഗ്രഹത്തിൽ തുപ്പിയത് ക്ഷമിച്ച അത്രയും നിലവാരവും സഹിഷ്ണുതയും ഇന്നത്തെ മലയാളിക്കില്ല എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം അംഗീകരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഈ തൊട്ടടുത്ത വർഷങ്ങളിൽ പുറത്തിറങ്ങിയ പ്രഭുവിന്റെ മക്കൾ, ഭക്ത ജനങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധക്ക്, കിംഗ്‌ V/S കമ്മീഷണർ മുതലായ ചിത്രങ്ങളും കുറച്ചു കൂടി പഴയ ഏകലവ്യൻ, ദാദാ സാഹിബ്‌ മുതലായ ചിത്രങ്ങളെ സഹിഷ്ണുതയോടെ സ്വീകരിച്ച മലയാളി പ്രേക്ഷകർ ഇതിന്റെയൊന്നും പകുതി പോലും വിമർശനം നടത്താൻ പരാജയപ്പെട്ട " PK " യെ വെറുതെ വിടാമായിരുന്നു. 2012 ൽ ശ്രീ സജീവൻ അന്തിക്കാട് എന്ന സംവിധായകൻ "പ്രഭുവിന്റെ മക്കൾ" എന്ന ചിത്രത്തിലൂടെ ഉയർത്തിയതിന്റെ പത്തിൽ ഒരംശം പോലും സാമൂഹ്യ വിമർശനം "PK" ഉയർത്തുന്നില്ല എന്നത് ഒരു വാസ്തവമായി അവശേഷിക്കുമ്പോൾ, കുറഞ്ഞ പക്ഷം, സിനിമ കണ്ടതിനു ശേഷം മതിയായിരുന്നു അതിനെതിരെ കല്ലും കുപ്പിച്ചില്ലും ഒക്കെ എടുക്കാൻ....
ഭാഷയുടെയും മതത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും അതിർ വരമ്പുകളെ പരിഗണിക്കാതെ ഭൂമിക്കു പുറത്തു നിന്ന് വന്ന പീ കെ എന്ന കഥാപാത്രം ചിത്രത്തിൽ ഒരു സമയത്ത് പോലും ഒരു അസാധാരണ-അമാനുഷ നായകൻ ആവുന്നില്ല. ഇത്തരം ഒരു കഥാപാത്രം ഇന്ത്യയിൽ ഒരു ചലച്ചിത്രത്തിലും ഉണ്ടായിക്കാണാൻ ഇടയില്ല. ദൈവങ്ങളുടെ പേരിൽ വിവിധ മതങ്ങളും അവയുടെ നടത്തിപ്പുകാരും ഉണ്ടാക്കിയ ആചാരങ്ങളുടെയും മാമൂലുകളുടെയും ജീവിത രീതികളുടെയും കാമ്പില്ലായ്മയെ നർമ്മത്തിന്റെ മേമ്പൊടിയിൽ ചാലിച്ച് പീ കെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ചിത്രം ദൈവത്തിന്റെ അസ്ഥിത്വത്തെ തള്ളിപ്പറയുന്നില്ലെങ്കിലും ദൈവവും അതിന്റെ നടത്തിപ്പുകാരും ആവർത്തിച്ച് ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്.
മതം സൃഷ്ടിച്ചെടുത്തിട്ടുള്ള അതിന്റെ നടത്തിപ്പ് സംവിധാനങ്ങളോടും അതിന്റെ കാര്യസ്ഥന്മാരോടും ആള്‍ ദൈവങ്ങളോടും നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന വിധേയത്വവും തെല്ലു ഭയവും ചിത്രം തുറന്നു കാട്ടാൻ ആത്മാർഥമായി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ മാധ്യമങ്ങളെ ആരോഗ്യകരമായും ക്രിയാത്മകമായും എങ്ങനെ സമൂഹത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാം എന്നു കൂടി അവതരിപ്പിക്കാൻ ചിത്രം തയ്യാറാകുന്നിടത്ത് ചിത്രത്തിൻറെ മികച്ച നിലവാരം കാണാവുന്നതാണ്.
മൊത്തത്തിൽ നോക്കിയാൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഈ സിനിമ ഇവിടത്തെ ഭൂരിപക്ഷ മതത്തിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉപജീവനം നടത്തുന്ന ചിലരെയാണ് വിമർശിക്കുന്നതെങ്കിലും "വെട്ടു കൊള്ളാത്തവരില്ല കുരുക്കളിൽ" എന്ന പ്രയോഗത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഒട്ടു മിക്ക മുഖ്യധാരാ മതങ്ങളെയും ഒന്ന് ഞോണ്ടാൻ മുതിർന്നിട്ടുണ്ടെന്നും സൗകര്യപൂർവ്വം മറക്കരുത്. സ്വന്തം മതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളെ തെല്ല് അസഹിഷ്ണുതയോടെ കാണുന്ന വടക്കേ ഇന്ത്യയെ നമുക്ക് വെറുതെ വിടാം...
എന്നാൽ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ പൊതുവെ സംയമനവും അതിനേക്കാൾ നിസ്സംഗതയും പുലർത്തുന്ന കേരളത്തിലും ഈ സിനിമക്കെതിരെ ആക്രോശങ്ങളും പല്ല് കടിയും അക്രമങ്ങളും ഉണ്ടായി എന്നത് മത നിരപേക്ഷ കേരള സമൂഹത്തിനു തീരെ നിസ്സാരമായി കാണാവുന്ന കാര്യമല്ല. പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുൻപ് "നിർമ്മാല്യ"ത്തിലെ പി ജെ ആന്റണിയുടെ വെളിച്ചപ്പാട് ദേവി വിഗ്രഹത്തിൽ തുപ്പിയത് ക്ഷമിച്ച അത്രയും നിലവാരവും സഹിഷ്ണുതയും ഇന്നത്തെ മലയാളിക്കില്ല എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം അംഗീകരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഈ തൊട്ടടുത്ത വർഷങ്ങളിൽ പുറത്തിറങ്ങിയ പ്രഭുവിന്റെ മക്കൾ, ഭക്ത ജനങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധക്ക്, കിംഗ്‌ V/S കമ്മീഷണർ മുതലായ ചിത്രങ്ങളും കുറച്ചു കൂടി പഴയ ഏകലവ്യൻ, ദാദാ സാഹിബ്‌ മുതലായ ചിത്രങ്ങളെ സഹിഷ്ണുതയോടെ സ്വീകരിച്ച മലയാളി പ്രേക്ഷകർ ഇതിന്റെയൊന്നും പകുതി പോലും വിമർശനം നടത്താൻ പരാജയപ്പെട്ട " PK " യെ വെറുതെ വിടാമായിരുന്നു. 2012 ൽ ശ്രീ സജീവൻ അന്തിക്കാട് എന്ന സംവിധായകൻ "പ്രഭുവിന്റെ മക്കൾ" എന്ന ചിത്രത്തിലൂടെ ഉയർത്തിയതിന്റെ പത്തിൽ ഒരംശം പോലും സാമൂഹ്യ വിമർശനം "PK" ഉയർത്തുന്നില്ല എന്നത് ഒരു വാസ്തവമായി അവശേഷിക്കുമ്പോൾ, കുറഞ്ഞ പക്ഷം, സിനിമ കണ്ടതിനു ശേഷം മതിയായിരുന്നു അതിനെതിരെ കല്ലും കുപ്പിച്ചില്ലും ഒക്കെ എടുക്കാൻ....
ഈ ബ്ലോഗിലെ പുതിയ പോസ്റ്റുകള്‍ ലഭിക്കാന്‍ താഴെയുള്ള ലിങ്കില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്തിട്ടു ആ ഫേസ്‌ബുക്ക് പേജ് ലൈക്‌ ചെയ്യുക
https://www.facebook.com/achayatharangal.blogspot.in
അല്ലെങ്കില്‍ താഴെയുള്ള ലിങ്കില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്തിട്ടു ആ ഫേസ്‌ബുക്ക് ഗ്രൂപ്പില്‍ ജോയിന്‍ ചെയ്യുക
https://www.facebook.com/achayatharangal.blogspot.in
അല്ലെങ്കില്‍ താഴെയുള്ള ലിങ്കില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്തിട്ടു ആ ഫേസ്‌ബുക്ക് ഗ്രൂപ്പില്‍ ജോയിന്‍ ചെയ്യുക
No comments:
Post a Comment